رانندگی با لکسوس LBX، همتای لوکس یاریس کراس با قیمت گران‌تر

لکسوس LBX ویژگی‌های مثبتی دارد اما با رقبایی مواجه است که چیزهای بیشتری را با قیمت کمتر ارائه می‌کنند و بنابراین، ارزش بالایی در برابر قیمت نخواهد داشت.

LBX هرچند کوچک‌ترین محصول لکسوس محسوب می‌شود اما یکی از مهم‌ترین ساخته‌های این شرکت هم به‌حساب می‌آید زیرا این شاسی‌بلند کوچکی در اندازهٔ نیسان جوک است که می‌تواند برند لوکس تویوتا را وارد بخش جدیدی از بازار کند و سهم بزرگی از فروش این برند در اروپا را به خود اختصاص دهد. همچنین شرایط بازار هم آمادهٔ عرضهٔ چنین خودرویی به نظر می‌رسد زیرا آئودی Q2 به‌عنوان اصلی‌ترین رقیب آن، در سال ۲۰۲۴ نمایندگی‌های فروش را ترک خواهد کرد و نسل جدید مینی کانتریمن هم رشد اندازهٔ چشمگیری را تجربه کرده است؛ بنابراین، تعجبی ندارد که لکسوس معتقد است می‌تواند با کمک LBX برای اولین بار فروش سالانهٔ خود در بریتانیا را از ۲۰ هزار دستگاه بیشتر کند.

بااین‌حال، کوچک‌ترین کراس‌اوور لکسوس مشکلاتی هم دارد. LBX اشتراکات فراوانی با تویوتا دارد. البته این موضوع در دیگر محصولات لکسوس هم دیده می‌شود اما هیچ‌گاه این‌قدر واضح نبوده است. این ماشین روی همان پلت‌فرم TNGA-B تویوتا یاریس کراس ساخته شده و ساختار و فرم کلی بدنهٔ آن مشابه یاریس است. این دو خودرو آن‌قدر شبیه هم احساس می‌شوند که LBX سخت می‌تواند قیمت گران‌تر خود را توجیه کند.

البته این دو کراس‌اوور کوچک کاملاً باهم یکسان نیستند زیرا لکسوس ۲۰ میلی‌متر فاصلهٔ محوری بیشتری نسبت به تویوتا دارد و قدرت ۱۳۴ اسب بخاری پیشرانهٔ هیبریدی آن‌هم کمی از ۱۲۹ اسب بخار یاریس کراس بیشتر است. LBX در عقب با دو نوع سیستم تعلیق ارائه می‌شود. در نسخه‌های محرک جلو مثل نمونهٔ آزمایشی ما، تعلیق عقب از نوع تورشن بیم است اما در نسخه‌های چهارچرخ محرک تعلیق عقب دو جناقی خواهد بود. در تمام مدل‌ها تعلیق جلو مک‌فرسون است.

LBX در بیرون با برداشتی تازه از جلوپنجرهٔ دوکی‌شکل لکسوس، بسیار هوشمندانه به نظر می‌رسد. در داخل نیز کابین جذاب به نظر می‌رسد و کیفیت متریال از یاریس کراس بهتر است. نمایشگر سیستم اطلاعاتی-سرگرمی هم در جای خوبی نصب شده و کنترل‌های فیزیکی سیستم تهویه زیر آن جای گرفته‌اند. LBX روی جاده هم تجربهٔ رانندگی مناسبی را به نمایش می‌گذارد هرچند که هیچ‌گونه ویژگی برجسته‌ای ندارد. سواری در سرعت‌های پایین همان چیزی است که همیشه از پلت‌فرم TNGA دیده‌ایم. سفت اما کنترل‌شده و به‌ندرت ناراحت‌کننده. فرمان شاید کمی سنگین‌تر از چیزی باشد که می‌خواهیم اما دقیق است و هدایت چنین خودروی جمع‌وجوری را در خیابان‌های تنگ شهری آسان می‌کند.

در رانندگی‌های سریع هم کنترل بدنه بهتر از چیزی است که باید باشد و هرچند دست‌اندازهای بزرگ می‌توانند تکان‌هایی را به کابین منتقل کنند اما به‌طورکلی LBX تعادل خوبی بین کنترل بدنه و راحتی سواری برقرار کرده است. بااین‌حال، از خودرویی با پیشرانهٔ سه سیلندر هیبریدی و گیربکس CVT نباید انتظار رانندگی هیجان‌انگیزی را داشت. البته جدیدترین نسخهٔ پیشرانهٔ هیبریدی تویوتا نسبت به پیشینیان خود بسیار بهتر شده و بسیار نرم کار می‌کند اما با فشردن تهاجمی پدال گاز، دور موتور با غرغری افزایش میابد که یادآوری می‌کند این اولین لکسوس با پیشرانهٔ سه سیلندر است.

البته این خیلی مشکل‌ساز نخواهد بود زیرا سیستم هیبریدی معمولاً دور موتور را پایین نگه می‌دارد مگر اینکه بشدت تحت‌فشار قرار گیرد. هنگام رانندگی هم فقط کمی صدای باد از اطراف آینه‌های جانبی سکوت کابین را در بزرگراه بر هم میزند. متأسفانه، درحالی‌که تجربهٔ داخلی LBX در جلو بهتر و سطح بالاتر از بسیاری از کراس‌اوورهای کوچک است، صندلی‌های عقب اصلاً تعریفی ندارند. این صندلی‌ها تنگ هستند و هرکسی که ۱۸۰ سانتی‌متر قد داشته باشد با محدودیت فضای پا و سر مواجه خواهد بود. همچنین نشستن سه بزرگ‌سال در عقب این خودرو هم سخت خواهد بود.

بااین‌حال، صندوق بار LBX خصوصاً در نسخهٔ محرک جلو با ۴۰۲ لیتر ظرفیت، برای چنین خودروی چشمگیر است. البته این رقم در نسخهٔ چهارچرخ محرک به ۳۱۵ لیتر کاهش پیدا می‌کند و ارتفاع کف صندوق هم قابل تنظیم نیست. لکسوس در تجهیزات و امکانات دست و دل‌باز عمل کرده و تیپ پایهٔ LBX با مواردی مثل رینگ‌های آلیاژی ۱۷ اینچی، چراغ‌های جلوی LED با نوربالای خودکار، صفحه آمپر دیجیتالی ۷ اینچی، سیستم تهویهٔ دو منطقه‌ای، سنسورهای پارک جلو و عقب، دوربین دید عقب و نمایشگر ۹.۸ اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی ارائه می‌شود.

نسل پنجم لکسوس LS